Seçime doğru giderken

Seçimlere yaklaşık bir yıl gibi bir zaman kaldı. Durum onu gösteriyor ki erken bir seçim gözükmüyor. Zamanında yapılsa bile süreç fiilen başlamış durumda.

Siyasi partiler bir-iki ay içerisinde seçim koordinasyon merkezlerini kuracaklar gibi gözüküyor.

Bu seçimin çok hararetli geçeceğe benziyor. Altılı masadan şu ana kadar tek aday üzerinde bir ittifak çıkmadı. Hatta DEVA Partisi bu konudaki tavrını ilk başta belirledi. Kendi adaylarıyla yarışa katılacaklarını ifade ettiler. Diğer geride kalan beş partide henüz netlik yok.

Hatta CHP içinde homojen bir yapı göze çarpmıyor. Hatta içten içe Kemal Kılıçdaroğlu, Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş arasında ciddi bir rekabet de göze çarpıyor.

Parti yönetimi Kılıçdaroğlu ismini yüksek sesle telaffuz etse de, diğer adı geçenlerin de alttan alta hummalı bir çalışmanın içinde oldukları çıplak gözle görülüyor.

Sol cenahtaki Karadeniz lobisi İmamoğlu ismini pompalarken milliyetçi solcular ve Ankara lobisi de Mansur Yavaş ismini diri tutmaya devam ediyorlar. Kılıçdaroğlu ise, bu iki potansiyeli ikna edebilirse, erkenden adaylığını deklare edecektir. Nitekim onun alıştırmalarını kurmaylarıyla yapmaya başladı bile.

İYİ Parti ve Saadet'in yönetimleri Kılıçdaroğlu ismini içselleştirseler bile, tabanlarının O’nu hazmedebileceğini hiç tahmin etmiyorum. Her ne kadar ideolojilerin bir hükmünün kalmadığı dillendirilse de tabanlarının bu konuda yönetimleriyle aynı noktada olmaları beklenemez.

Adına ister dava deyin, ister ideoloji deyin, parti yönetimlerinden ziyade tabanları dava ve ideoloji olgusuna daha çok sahip çıkıyor. Bu da yöneticilerin oy hesabını bozuyor. Hiç bir şey eskisi gibi değil. Sürü mantığı artık işe yaramıyor. Neticede bilişim çağının baş döndürücü bir hızla ilerlediği bir zaman diliminde yaşıyoruz. Keza, sosyal medya diye bir olgu var ki, hakikatleri perdelemek mümkün değil.

Dolayısıyla yönetimlerin tabanlarının sesine kulak vermek zorundalar. Milletin oyunu çantada keklik göremezler.

HDP'ye gelince:

HDP ise, muhalefet açısından kilit noktada. Bir taraftan kendi bağımsız adaylarıyla çıkmayı düşünürken, diğer yandan da eğer altılıya monte edileceklerse, bunun şeffaf olması ve kamuoyu ile paylaşılması talebinde bulunuyorlar. Vebalı muamelesi görmek istemiyorlar. Gerek İYİ Parti'nin HDP'ye olan rezervi ve gerekse CHP’nin HDP ile aynı karede birlikte anılması, parti içindeki ulusal solcuları ve tuzu kuru beyaz Türk solunu tedirgin ediyor. Dolayısıyla an itibariyle muhalif kanatta tek aday fikriyatı henüz netlik kazanmış değil.

Şimdiden açıklanmasında yıpratılma korkusu yaşanıyorsa ki öyle gözüküyor, başarı sağlamaları mümkün değil. Neticede zaman hızla ilerliyor. Eğer bu korku devam ederse, mağlubiyet kaçınılmazdır.

Muharrem İnce'nin ve Mustafa Sarıgül'ün nasıl bir tavır takınacakları da muamma.

Ezcümle son ana kadar muhalif kanatta nasıl bir savrulma yaşanacağını kimse kestiremez. Deva patlağında olduğu gibi diğerlerinde de ayrılmaların olabileceğini tahmin etmek için kahin olmaya gerek yok.

Net olan bir şey var ki, o da Cumhur İttifakı’nın tartışılmaz adayı Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın tek ve alternatifsiz aday olmasıdır. Bu da cumhur ittifakının elini güçlendirmektedir. Buna, Yeniden Refah'ın lideri Fatih Erbakan'ın seçimin ikinci tura kalması halinde Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ı destekleyeceklerini, keza HÜDA Par ve Tansu Çiller'in de, desteklerini eklersek, Cumhur İttifakı’nın giderek daha fazla ete-kemiğe bürüneceği gözüküyor.

Millet İttifakı’ndaki çözülmelerin Cumhur İttifakı lehine gelişmesi halinde, giderek Recep Tayyip Erdoğan'ın ipi göğüsleyeceği gün geçtikçe daha da netleşiyor.

Bekleyelim bakalım "Mevlam neyler, neylerse güzel eyler."