Akrabanızı siyasete alırsanız kaybedersiniz!

Ben oldum olası akrabalık bağlarının siyasete alet edilmesine karşıyım.

Tarihte de pek çok olayda akrabalık bağlarının siyasette büyük yaralar açtığına dair pek çok şey duyduk, okullarda okuduk.
Kurumsal ataleti birazda akrabalık bağları ve siyaset üzerinden değerlendirmek istiyorum.

Ben 30 yıldır inandığını yazan bir gazeteciyim. Beğenirsiniz beğenmezsiniz…

Tarafsız olmaya özen gösteririm.

Tarihte okuduğum ilk akrabalık bağlarına dayanan olay Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminde Damat Ferit Paşa vakasıdır.

İnanılmaz yetkilerle donatılan başbakan ve siyasetçi ve aynı zamanda o zamanki devlet başkanı olan padişahın damadı.

Onula ilgili pek çok tatsız olay duyduk tarih sahnesinde.

Sonra, Turgut Özal’lı dönemlerde akrabalık bağlarının siyaset ilişkilerinde nasıl yaralar açtığına şahit olduk.
Hem de aile içi gerginliklere varıncaya kadar.
Bir örnek vermek istiyorum; Turgut Özal Cumhurbaşkanı olduğunda başbakanlığa Yıldırım Akbulut’u atamıştı.
Fakat bu, Özal ailesi içinde ve parti de rahatsızlığa sebep oldu.
Özal’ın eşi Semra Özal, papatyalar adını verdiği bir lobi ile hareket ederek siyasete müdahale ediyordu.
Kocasının tercihlerini sorguluyor, el altından Mesut Yılmaz’ı destekliyordu.

Parti kongresinde bu ayrışma açıkça ortaya çıkmıştı.
Semra Özal, açıkça Mesut Yılmaz’a destek verdi.
Turgut Özal, Yıldırım Akbulut’un kazanması için çalıştı. Sonuçta Semra Özal kazandı. Turgut Özal kaybetti.
 
Bunun çok ağır sonuçları oldu.
Özal, Cumhurbaşkanlığında yalnızlaştı. Partideki etkinliği sıfırlandı.
ANAP iktidardan gitti, yüzde 3’lere kadar düştü.
Sonuçta süreç Turgut Özal’ın ölümüne kadar vardı.
Bir dram yaşandı.

2018 yılında AK Parti seçimi kazandı. Cumhurbaşkanlığı seçimi Recep Tayyip Erdoğan’ın zaferi ile sonuçlandı.

‘Başkanlık’ sistemiyle yapılan ilk seçimdi. Yeni sistem, Cumhurbaşkanına ekibini özgürce seçmesi için geniş imkânlar sağlıyordu.

Cumhurbaşkanı damadı Berat Albayrak’ı Hazine ve Maliyeden Sorumlu Bakan yaptı.

Görünürde hiçbir şey yoktu çünkü daha önce damadı enerji bakanlığı yapmıştı. Buna çok ses çıkarılmamıştı.
Ancak Hazine Bakanı olunca birden
dövizde bir patlama yaşandı, dolar 4,50’den 7,80’e çıktı.
Ekonomi piyasasında inanılmaz şeyler oldu. Piyasalar bu atamayı onaylamadı.

Küresel piyasalarda buna tepki verdiler.
AK Parti’nin tabanından da pek çok kimse bu atamayla ilgili kendi içinde eleştirilerde bulunuyordu.

Kocaeli’ni iyi bilen bir gazeteciyim. AK Parti tabanını yıllarca yazdım, bu durum tabanda devamlı sorgulanıyordu. Cumhurbaşkanı kendi tercihinde devam etti.
Ta ki 1 ay öncesinde para politikası kurulunda faiz artırımı kararı alınmaması ve politika faizini merkez bankasının sabit tutma kararından sonra dolar kuru 9.00 seviyesine, Euro ise 10.00 seviyesine aşana kadar.

Cumhurbaşkanı ani bir kararla bir gece yarısı operasyonuyla Merkez Bankası Başkanını değiştirdi.

Bu durum ekonomi bakanı tarafından olumlu karşılanmadı.
Buraya birde alanında uzman Naci Ağbal’ın atanması damat Berat Albayrak’ın istifasıyla sonuçlandı.

Berat Albayrak’ın istifa ettiği gün piyasalar olumlu refleks verdi.
Dolar ve Euro düşmeye başladı.
 
Garip karşılanabilir fakat bu duruma Kocaeli’ de sevinen çok sayıda AK Partili de vardı.
 
İstifayla birlikte dolar tam bin lira düşmüştü.
Ben bu duruma çok şaşırdığımı söylemeliyim. Böyle bir şey koalisyon hükümetinde olsa dolar alır başını giderdi herhalde.

Cumhurbaşkanı süreci çok olumlu yönetti. Geniş tecrübesiyle yeni bir süreç başlattı.

Ben bunu, siyasette stratejik çeviklik olarak yorumluyorum.
Bu olay parlamenter sistemde bir koalisyon hükümeti döneminde meydana gelseydi, koalisyon ortakları arasında bir kriz yönetimine dönüşürdü.

Başkanlık sisteminin siyasal kültürümüze kazandırdığı en büyük kazanım “hızlı karar alabilmektir” yani çeviklik ve hızlılıktır.

Sonuç olarak akrabalık bağlarının siyasette işbirliği kültürüne açık bir model olduğunu düşünmüyorum.

Cumhurbaşkanı da bu deneyimden kendi açısından dersler çıkarmıştır diye düşünüyorum. Derin siyasi tecrübelerine bir birikim daha eklemiştir…