Yerel ekonomi yaşamalı

Yerel ekonomiler bölgelerin canlı organizmaları gibidir. Yerel ekonomi ne kadar canlıysa bölgeler, şehirler o kadar canlı, insanlar o kadar mutlu olur. Şehir, yerel ekonomi ve ülke ekonomisi bir bütündür.
Salgın yerel ekonomilerin önemini gösterdi. Yerelde işler yavaşlayınca canlılık azalınca, bu şehrin tamamına yansıdı.  Durum domino taşı gibi. Herkes ve her şey birbirini etkiliyor. Her sektörün birbirine ne kadar bağlı olduğu bir kez daha anlaşıldı.
Dükkanı kapalı olan esnaf kendi arasında ne kadar dayanışma içine girdi bilmiyoruz ama devletten destek istiyor. Herkes devletten yardım bekliyor. Devlet talepleri değerlendiriyor, eldeki imkanlarca destek veriyor.
Diğer zordaki sektörler de her halde birbirini takip edecek. Çok şükür ki devletimiz hala yardım yapabilecek ve kaynak bulabilecek durumda. Ama nereye kadar. Herkesin tam kirasını ve tüm giderlerini ödeyemez ki? Yarın öbür gün işler düzelince bu kaynaklara da laf söylenir ama taraf olmadan, gün, birlik günü ve zamanıdır. Ayrıca mülk sahiplerinden durumu iyi olanların kiralarda fedakarlık yapması beklenemez mi?

KOCAELİ’DE DURUM

Kocaeli’ de esnaf, Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nin örnek bir girişimi ile, “Esnaf kart” ile belirlenen kriterleri belgelemek şartıyla Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nden destek alabilecek.
Daha önce yapılan desteklerle birlikte Kocaeli Büyükşehir Belediyesi, Kocaelililere salgın döneminde 238,6 milyonluk destek vermiş olacak.  Salgın olmasaydı bu miktar şehre yatırım olarak değerlendirilecekti. Salgın bizzat insana yatırımı zorunlu kıldı. Şu anda amaç nefes almak, ayakta kalmak, yaşamak. Sonrası?
Sonrası için esnafın da çare düşünmesi gerekiyor. Tek tek ve ortak akıl ile.

BİRLİKLER, ODALAR, TOBB ÜYELERLE İLETİŞİMİ ÖNEMSEMELİ

Esnafı kim bir araya getirecek? Odalar, birlikler. Salgın demeyin. Online toplantılar ile bu konular gayet iyi çözülebilir. Ortaya talep, sonuç çıkar çaresine bakılır, çözüm bulunur.
Birlikler, odalar, TOBB, ilgili bakanlık mutlaka çalışmalar yapıyorlardır. Önemli olan üyelerin bunlardan daima haberdar olması. Bu gün birçok oda ihracat çalışmalarına ve eğitimlerine yöneldi. Bu da elbette çok ihtiyacımız. Ama yerelde esnafın devamlılığı da önemli. 
İşlerin değişip dönüşmesi konusunda bu dönem iyi değerlendirilerek salgın sonrasına hazırlık yapılmalı. Her hazırlık büyük bütçe gerektirmez. Bazen bir fikir önemli farklar yaratır ve bu fikirleri ortak akıl besler.  Bu dönemde oda ve birliklerin üyeleri ile düzenli iletişimi önem taşıyor.  İletişimi sürdürmek motivasyonu yükseltip, süreci kolaylaştırıp, duygusal dayanıklılığı artırıyor.

BALIĞI FARKLI TUTABİLMEK

Herkes biliyor destekler bir yere kadar. Bu dönemde esnaflara online eğitim, bilgilendirme çalışmaları yapılıyor mu? Esnafın iş çeşitleri, inovasyon, dijitalleşme konusunda bilgileri tazeleniyor mu? Bu dönemi iyi değerlendirmek ve beyin fırtınalarıyla çözümler üretmek, iş geliştirmek, yeni düşünceler mümkün. Önce beyinlerin kuyudan çıkarmak lazım.
“Ah, vah” dönemini bitirip, neler yapabiliriz dönemine geçilmesi lazım. Devlet ve belediye kime, nereye kadar yardım edebilir? Yerelde ve daha geniş çapta yeni iş modelleri, satış modelleri oluşturmak gerekiyor.
Ölümden başka her soruna da çare var. Yapılacak çalışmalarla bu sorunlar da aşılabilir. İletişimde bir kural vardır. Doğru zamanda, doğru kişiye, doğru mesajın, doğru kanalla, doğru yerde aktarılması.
Bu doğrular bir araya gelirse sonuç ve çözüme ulaşılır. Gerisi boş laf ve sıkıntıdır. Bu dönem ortak akılla disiplinler arası çalışma, konuyla ilgili kişilerin bilgi ve tecrübelerinden faydalanma, zararı en az hasarla atlatma dönemi.
Sözün özü; Ağlama edebiyatı artık geçerli değil. Net sorun, net çözüm dönemi. Kriz zamanlarında yapılacak çalışmalar var. Ama bu dönemde bilgi ve tecrübenin de değeri yok. Bir kişi de çıksın da “ne yapılabilir?” desin. Bu durumda amaç üzüm yemek değil bahaneyle bağcı dövmek oluyor.