"Sen yeşilsin ben siyah"

"Futbol kulüpleri o kentte yaşayan halkın ortak malıdır."

Sınırları çizilmiş, kati, gelenekselleşmiş böyle bir kuralı

yok hükmünde saymak mümkün mü?

Elbette değil.

Rekabet ortamında hedef büyüten bazı kulüpler bile,

dernek statüsü ile yol almakta sıkıntıya düştüklerinde değişime gidip şirketleşirler.

FON oluşturabilmek için de,

kapılarını ardına kadar halka açmak zorunda kalırlar.

Yani dönüş yine halktır.

Halk demek taraftar demektir.

Ülkemizde her kulüp şirketlerce, şahıslarca finanse edilir ama tapusu her zaman taraftarın cebindedir.

Sponsorlar,

futbolun popülaritesinden paylarına düşeni alırken,

sefasıyla birlikte cefası da  taraftarın sırtındadır.

Değerler davranışlara yön verir,

sahiplendirir, düşündürür, çözüm ürettirir.

Bu bizde de böyledir, dünyada da böyledir.

Birçok kulüpte taraftarın varlığı yeri gelmiş tarih yazdırmıştır.

Bu konuda verilecek bir iki örnek, ciltlerce kitabın anlatacağını kısaca anlatır.

Mesela,

West Ham United Kulübü 1895 de tersane işçileri tarafından kurulmuş

ve o işçilerin emeklerinin sembolü çekiçleri,

günümüze kadar West Ham United armasında saygıyla kullanılmaya devam etmiştir.

Taraftara VEFANIN yüceliği o çekiçlerde hayat bulmuştur.

Liverpool FC taraftarıyla dünya futbol tarihinde derin izler bırakan bir kulüptür.

Ön planda ne milyarder sponsorlar ne de milyonlarca Sterlini feda eden yöneticileri görünür.

ANFİELD'in gözdesi tribünlerdir.

Onlar,

"Hatalar yapılmak içindir.

Dersler öğrenmek için.

Ama istiyorum ki hiç unutma.

İstiyorum ki hep bil.

Asla yalnız yürümeyeceksin.

İnandığın sürece"

dizelerini ilahiden kulüp marşına döndürüp KOP Tribününde saatlerce haykırarak,,

TARAFTARLIĞIN,

dünya futbol tarihinde en tanınan temsilcileri olmuşlardır.

Gelelim bize...

"Sen Yeşilsin Ben Siyah" sözleriyle tribünlerimiz

ayrılması imkansız bir bütünlüğü çağrıştırmıyorlar mı?

"Sokakta da oynasan kaldırımda izleriz seni" mesajı,

bir kulübe duyulan aşkın gelebileceği en üst nokta değil mi?

Evet beyler,

Kocaelispor, Kocaelililerin kırmızı çizgisidir.

O renk ne pembeleşir, ne solgunlaşır.

Ne de o tribünlerden Kocaelispor'un yenilmesini bekleyen HAİN çıkar.

Çıksa çıksa Yeşiline bir MECNUN, Siyahına bir KEREM çıkar da

asla HAİN çıkmaz.

Eleştirilere kulak vermek, eleştirene saygı duymak gücümüze güç katar.

Yöneltilen soruların yanıt bulması herkesi rahatlatacaktır.

Kaygılara karşı mantıklı argümanlar üretilmelidir.

Lütfen biraz hassasiyet, biraz berraklık...

Gerisi lafügüzaf…