5 günde 43 bin 281 kişi okudu!

Bir çalışanın, bir yöneticinin çalışma hayatındaki başarısı hiç kuşku yok ki çalıştığı ortam, sunulan imkânı, birlikte çalıştığı ekip ve kendisine duyulan güvenle orantılıdır.

Elbette ki bir kurumdaki her çalışan, her yönetici çalıştığı ortama katma değer yaratmak için uğraş verir.
Beceriniz ve yeteneğiniz ölçüsünde değer kadarsınız.
Yüzde yüz başarılı olursunuz diye bir şey de yoktur.
Eksik kalabilirsiniz…
Yeterince verimli olmayabilirsiniz…
Başarılı olmak tamamen sizin elinizde olan bir şeydir.

Ben, her çalışanın, her yöneticinin öncelikli olarak çalıştığı kuruma değer katmasından, kazandırmasından yanayım.
Üretemeyen, yaratamayan, hantal bir çalışan ve yöneticinin başarılı olduğunu da düşünmüyorum…
30 yıldır bu kentte gazetecilik yapıyorum.
Kendim için söyleyebilirim ki hep üretime dönük hamleler yaptım.
Birçok gazetede muhabirlik ve yöneticilik yaptım. 
Bir gazete kurumundan ayrılıp diğer bir gazetede çalışmaya başlarken, ‘kapılarını çalıp beni işe alın” demedim.
Kurum beni tercih etti, davet etti, gittim.
İş ahlakında güvenilir olmak güzel bir duygudur.
 
Görev yaptığım her kurumda öncelikli hedefim çalıştığım kuruma katma değer katmak, kazandırmak.
İşim de agresifim.
Kavgacı değil ama işin düzgün, kusursuz ve tam olarak yapılmasını isterim. 
 

Gazetecilik, yazarlık aslında ağır bir işçiliktir.

Kamu görevi yapıyoruz.
Toplumu doğru haberdar etmek, doğru yönlendirmek öncelikli görevimiz.
“Kalem elimde, ben her istediğimi yazarım” diye bir şey değildir gazetecilik…
 

Kendimi iyi bir gazete okuru olarak görürüm.
Çünkü mesleğimin icabı okurum. 
Gazetecilikte başarılı olmak içinde okumak gerekiyor…
Gazetelerdeki köşe yazarlarını yakındın izledim ve izliyorum.
Tabii ki yapabildiğim kadarıyla kendimi de izliyorum.
Yıllarca sahada muhabir olarak habercilik yaptım.
Şuan Özgür Kocaeli Gazetesi’nde köşe yazarı ve yöneticiyim ancak çoğu zaman yine sahaya çıkıp haber yapıyorum.
Bu meslek bunu gerektiriyor…

Gazetecilikte ne kadar başarılı olursanız o kadar sizi kıskanan meslektaşlarınız da olur. İyi bir yazarsanız herkesin sizi sevmesi mümkün değildir.
Sağ olsunlar benim etrafımda beni kıskananlar bir hayli meslektaş var.
Bunları gördükçe, hissettikçe inanın daha çok iş cinselliğim artıyor.
 
Bunları neden yazdım?

Özgür Kocaeli Gazetesi Türkiye’deki yerel gazeteler içerisinde en büyüğüdür. Pandemi nedeniyle kâğıt gazete tirajında kayıplar yaşasak da yine hatırı sayılır yüksek bir tirajımız var. Okur kentte ne olup bittiğini gazetemizi takip ederek öğreniyor.

Yerel internet siteleri içerisinde yine en büyük ve en çok okunan Özgür Kocaeli Gazetesi www.ozgurkocaeli.com.tr sitesidir.

İlimizde bulunan 200 civarındaki internet sitelerini okunma ve tıklamada ikiye üçe katlıyoruz. Çok sayıda ulusal gazetelerin internet sitelerini de geçmiş durumdayız.  

Aylık olarak internet sitemize girip sayfa görüntülemesi yapan okur sayımız 6 milyon 500 bin kişi…
Yani bir ayda 6 milyon 500 bin okur internet sitemize giriş yapıyor, köşe yazarlarını ve haber okuyor…  
Kocaeli nüfusunun üç katından daha fazla…
Durum bu olunca biz yöneticilerin ve tüm çalışanlarımızın da kurumdaki sorumlulukları artıyor ve ağırlaşıyor.
Okuru doğru bilgilendirmek için işimi daha titiz yapmaya çalışıyoruz.
 

Tabii bizi mülayim gazeteci olarak da algılamayın.
Suya sabuna da dokunmadan yazarlık ve gazetecilik yapılmaz.

Polemikler bir yazarın ateşleyicisidir.
Polemiğe girmeye yüreğiniz yetmiyorsa, yazar da değilsiniz demektir. Polemik sanatını beceremeyenlerden ya yazar hiç olmaz ya da onlar ‘ağır’ yazar olabilir.

Yukarıda da yazdım “yazarlık ağır bir işçiliktir” diye…
2006 yılından bu yana haftanın 7 günü köşe yazarım.
Konu bulmak, bulduğunuz konuyu araştırmak, bilgi toplamak öyle sanıldığı kadar kolay da değil.

Hani derler ya “neler yaşadığımı bir ben bir de Allah bilir” diye.
Benimkisi bu hesap…
Yerel bir kentte her gün konu bulup yazmak için neler yaşadığımı, neler düşündüğümü anlatamam sizlere.
Ama Allah’a şükürler olsun ki sahip olduğum çevre, kenti iyi bilmem, konu bulma zorluğunu da benim için ortadan kaldırıyor.
Sadece köşem dolsun diye de hiçbir gün yazı yazmadım.

Her gün farklı konularla okurlarımın karşısına çıkıyorum.
Halka dokunan konuları işliyorum.

Elbette ki yazdıklarımla kimilerinin bam teline basıyorum, kimilerini kızdırıyorum, kimileri ürkütüyorum. Ancak önemli bir çevrenin de övgüsünü alıyorum.

Bu kentte kimi meslektaşlarım kendi sütunlarında en çok kendisinin okunduğunu yazıyorlar, dünyanın sadece kendisinin etrafında döndüğünü düşünüyorlar…

O meslektaşlarıma “kapak” olacak bir örnek vermek istiyorum…


16-17-18- 19 ve 20 Şubat tarihlerinde yazdığım köşe yazılarıma okurların gösterdiği ilgiyi yazmak istiyorum.


16 Şubat tarihinde yazdığım “Güney Marmara Otoyol u 2023 yılından sonraya kaldı”
4 bin 960 okunma. 13 yorum.

17 Şubat tarihinde yazdığım “ İzmit’te kaldırıma yapılan kafeler yıkılsın”  16 bin 432 okunma. 127 yorum.

18 Şubat tarihinde yazdığım “Büyükşehir hayalleri suya düştü” 6 bin 966 okunma. 37 yorum.
 
19 Şubat tarihinde yazdığım “ İzmit Belediyesi’nde büyük kayıp”  4 bin 823 okunma. 20 yorum.
 
20 Şubat tarihinde yazdığım “Sahipsiz bırakıldı, tavanı çöktü” 10 bin 100 okunma. 14 yorum. 


Sadece 5 günlük 5 ayrı köşe yazım toplam 43 bin 281 okur tarafından okundu. 211 yorum yapıldı.

Şunu da hatırlatmakta yarar görüyorum.
Yazının altında yayınladığımız 211 adet yorumun dışında en az bunun yarısı kadar yorumu da hakaret içerdiği için yayınlamadık…

Bu rakamlar, bugün ilimizde yayın yapan çok sayıda internet sitesinin günlük tüm okunmaları ve bir aylık okunmalarının da üzerinde...
 
Rakamlar ortada...

Tüm okurlarıma çok teşekkür ediyorum.
Farklı görüşlerinize sonsuz saygı duyuyorum.
İzlemeye ve okumaya devam edin…

Şunun da bilinmesini isterim ki, bu imkânları bizlere sunan patronlarımızdan Allah razı olsun. Sunulan imkânlar ölçüsünde biz çalışanlar da kurumumuzu büyütmek için elimizden gelenin fazlasını vermeye çalışıyoruz ve çalışacağız...