Siyasetin dili, üslup ve hakaret

Siyaset; hizmet aracı olup, her siyasi organizasyon kendi yönetim modelinin en iyisi olduğunu başka bir ifadeyle, iyinin iyisine talip olduğunu ortaya koyduğu bir sistemdir.

Siyaset, farklı görüşü, olaylara ve hizmetlere bakış açılarındaki heterojen yapıyı ortaya koyuyor. Asla ve kat'a diğerini yok sayma, kötüleme, adeta kan davası gütme ve ötekine hakaret etme aracı hiç değildir, olmamalıdır.

Gelinen noktada, siyasetin dilinin giderek kamplaşmayı körükleyen, ötekileştiren ve tabanda düşman taraflar türetmeye zemin hazırlayan mayınlı bir alan haline geliyor.

Türkiye gibi farklı etnik gurupların ve mezhepsel farkındalıkların var olduğu bir ülkede, böylesi söylem ve eylemler, lüzumsuz tartışmalara ve ayrışma tohumlarının ekilmesine sebebiyet veriyor.

Haddizatında, süreç içerisinde konjonktürel olarak bu farklı dinamikleri çatıştırma provaları da yapılmıyor değil. Siyaset müessesesi, böylesi müessif olayların hayat bulduğu bir zemin olmamalı; aksine bu oyunları püskürtme mekanizması olmalıdır.

Geriye dönüp baktığımızda:

1- Laik-antilaik çatışması

2- Sünni-Alevi çatışması

3- Türk-Kürt çatışması.

Tüm bunların tetikleyici unsuru, lokomotifi, hep siyaset mekanizması olmuştur. Onun için siyaset mekanizması da, bu oyuna alet olmaması için tehlikenin farkına vararak ıslah edici ve kardeşlik hukukunu pekiştirici yeni bir söylem ve yeni bir eylem geliştirmesi gerekir.

Tarih boyunca, anot ile katotun var olduğu gibi, birbirine zıt fikirlerin de varolageleceği unutulmamalıdır. Nasıl ki, artı eksiye muhtaç, anot katota muhtaç ise, adeta birbirlerinin tamamlayıcısı ise; keza, farklı dünya görüşlerin ve farklı siyasi akımların varlığı da birbirlerinin tamamlayıcısı ve birbirine muhtaçtır.

Birisine görüş ve düşüncesini yayma ve yaşatma hakkı tanımak ne kadar helal ise, diğerine de o kadar helaldir ve onun da görüş ve düşüncesini yayma ve yaşatma hakkı vardır.

Benmerkezci yaklaşımlar, daima karşıtlarını "düşman safta" kümelenmesine sebep olur ve oraya taraftar toplar.. Bu da, karşılıklı çatıştırmayı alevlendirir.

Siyasetin hangi yelpazesinde olunursa olunsun, illegaliteye, hukuksuzluğa ve terörizme karşı aynı safta buluşmak şarttır. Bu duruş, siyasi farkındalığa halel getirmediği gibi; aksine siyaset mekanizmasını sağlı-sollu daha da güçlü hale getirir.

İktidar olma uğruna, değerler hiyerarşisini alt üst eden, terörün argümanlarına sarılan, hukuku çiğneyen ve adalet ilkelerini by-pass eden söylem ve eylemler, Bumerang etkisiyle öncelikle failini tahrip eder.

Gelinen noktada toplum çok yoruldu.

Tavandaki kavgaların tabanı gerdiği ve gerginin kopma noktasına gelmemesi için de söylem ve eylemin yumuşatılması gerekir. Bu da öncelikle siyasi aktörlerin vazifesi olduğu unutulmamalıdır.

M. Zeki CANŞİ