Sen olmazsan olmaz

İşe yarayabildiğimiz veya işimize yarayabileceğine inandığımız ilişkilerimizle sürdürüyoruz yaşamımızı. 

Doğrularımızla, yanlışlarımızla ve eksiklerimizle kabul edilebileceğimiz, değişip, gelişebileceğimiz ve kendimizi en verimli gerçekleştirebileceğimiz yaşamı istiyoruz.

Olağan alışkanlıklarımızla sürdürdüğümüz yaşamı, istediğimiz yaşama taşıyabilmemiz imkansız.

Hepimiz için daha iyi olana yoğunlaşabilirsek, istediğimizin erişilebilir olmasına, daha iyiye ulaşmaya yardımcı olabiliriz. 

“ Sen olmazsan olmaz “ duyarlılığını, dokunuşunu, paylaşımını, kararlılığını hissettirebilecek birlikteliklere, mücadelelere, çalışmalara, üretime, yarışa, başarılara ihtiyacımız var. 

Yapabileceğimiz veya bizden sonraya bırakabileceğimiz, daha iyiye ulaşabilmeye yardımcı olacak başka bir şey de yok.

SİYASİ ALIŞKANLIKLARIMIZ YETMİYOR

İktidar partisi, ana muhalefet veya diğer partiler, yeterince daha iyi bir gelecek umudu oluşturamıyor.

İmkanlarımızla ve imkansızlıklarımızla ürettiğimiz yaşama alışkanlıklarımızı değiştirip, dönüştürmekte zorlanıyoruz.

Umutsuzluğu aşmak ve daha iyiye ulaşmak tartışmalarını yapılabiliyor olmamız önemli olmakla birlikte yetmiyor.

İKTİDAR PARTİSİ

İktidar partisini başarıya taşıyan, toplumun temel sorunu olan vesayet sistemiyle mücadelesiydi.

Kendisine oy veren iki seçmenden birini üye yapabilen çabaları ve kararlılığı, iletişimle, etkileşimle, temsille ve destekle mücadeleye taşıyabildiği için en başarılı siyasi organizasyon haline gelmişti.

Toplumun temel sorunuyla mücadeleyi “ dava “ olarak tanımlayıp organize olarak başarıya taşıyan siyasi yaklaşım işlevini yerine getirdi ve dönemini tamamladı.

Daha iyiye ulaşabilmemiz için vesayet sisteminin dışarıda bıraktığı halkın mücadelelerinin, halkın tamamının istek ve beklentileriyle örtüşmesini sağlayacak, demokratik toplumsal büyük dönüşümün temsiline ve demokratik hukuk devletinin inşasının tamamlanmasına ihtiyaç duyuyoruz.

Başka bir ifade ile içerisinde bulunduğumuz dönemin zorunlu ihtiyacı haline gelen, vesayet sisteminin yerine inşa edilecek demokratik hukuk devletini “ dava “ olarak sahiplenebilecek, yaşadığımız dönemin  ‘dava’sını, demokratik toplumsal büyük dönüşümü temsil ederek, demokratik hukuk devletinin inşasının başarılmasına taşıyabilecek siyaset ihtiyacını karşılayamıyoruz.

İktidar partisi, içerisinde bulunduğumuz dönemin organizasyonunu, temsilini, mücadelesini, demokratik kurumsal sürdürülebilirliklerle karşılayamadığı, demokratik toplumsal büyük dönüşümü temsil edemediği için toplumunun tamamını kapsayacak demokratik hukuk devletinin inşasının tamamlanmasını başaramıyor.

DEMOKRATİK KURUMSAL BİRİKİM

Vesayet sisteminin çözülmesi mücadelesi, demokratik kurumsal sürdürülebilirliklerle başarılamadı.

Türkiye’nin ve dünya koşulları uygun olduğu için uygun temsili ve mücadeleyi sürdürebilecek, kararlılık, organizasyon, iletişim, etkileşim, destek öncelikliydi ve bu ihtiyaçlar karşılanabildiği için başarılı olundu.

Vesayet sisteminin yerine inşa edilecek demokratik hukuk devletinin, demokratik toplumsal büyük dönüşümü temsil edebilecek siyasetle başarılabileceği zorunluluk haline geldiği için siyasetin demokratik kurumsal sürdürülebilirlikle yapılması olmazsa olmaz hale geldi.

Vesayet sisteminin dışarıda bıraktıklarını da iktidar partisinin dışarıda bırakıp temsil edemediklerini de kapsayacak, toplumun büyük baskın çoğunluğunun hepimizin devleti diye sahipleneceği yaklaşıma, temsile ve mücadeleye ihtiyacımız var.

ANA MUHALEFET DÖNÜŞMEK ZORUNDA

Ana muhalefet, toplumun temel sorunu olan vesayet sisteminin çözülmesi mücadelesini içselleştirememiş olmasının ürettiği sorunlarla uğraşıyor.

Toplumun temel sorunun çözümüne, demokratik kurumsal sürdürülebilirliği sahiplenen anlayışıyla katılabilseydi, doğruların yanında, yanlışların ve eksiklerin aşılmasında kararlılıklar sergileyebilir, alternatiflik biriktirebilecek güvene ve desteğe ulaşır ve vesayet sisteminin yerine demokratik hukuk devletinin inşasının tamamlanmasını sağlayacak, demokratik toplumsal büyük dönüşümü temsili başarabilirdi.

Parti içi dengelerin korunmasını sağlayan örgütlülükle, lidere ve merkeze bağlı görece demokratik uygulamalarla ve batılı, çağdaş, modern görünümlerle yetinen farklılıklarla iktidara ulaşılamayacağını kabullenirdi.

Toplumun temel sorununun çözülmesinde toplumun güvenine ulaşamayan ancak iktidar partisinin işlevini tamamlamış yaklaşımını aşıp kendisini yeniden üretememesiyle alternatifliği temsil etmek zorunda kalan ana muhalefet, içerisinde bulunduğumuz konumu tartışamadığı, değerlendiremediği, vesayet sistemiyle ve vesayet sisteminin çözülmesi mücadeleleriyle yüzleşemediği için, vesayet sisteminin yerine demokratik hukuk devletinin inşasının tamamlanmasını sağlayacak siyaseti temsil edemiyor.

Demokratik kurumsal sürdürülebilirlikle sağlanacak başarıyı içselleştiremediği için iktidar partisinin içerisinde bulunduğumuz dönemin ihtiyaçlarını karşılayamayan konumunu fırsat olarak değerlendiriyor ve başka seçenek de bulunmadığından, iktidara ulaşabileceğini sanıyor.

İktidar partisi, kendi alternatifini besleyen siyasi kaynağa, anlayışını, mücadelelerini, kazanımlarını, kadrolarını mutlaklaştırmaya çalıştığı için sürüklendi.

Ana muhalefet, toplumun temel sorununu çözebilen siyasi başarının, dönemin dinamiklerini içselleştiremediği ve değişip, demokratik kurumsal sürdürülebilirliğe taşıyamadığı için yetersiz hale geldiği ortadayken, kendisini değiştirip, demokratik kurumsal sürdürülebilirliğe taşımadan, demokratik toplumsal büyük dönüşümü temsil edebilecek siyaseti temsil edemeden, demokratik hukuk devletinin inşasını tamamlayabileceğini iddia edebiliyor.