Bakın çevrenize; bizim bizden başka dostumuz yok

Futbol oynamayı çok seviyorum yıllarca amatörde de forma giydim. Ama seyretmeyi, taraftar olmayı daha da bir o kadar çok seviyorum. Futbol bir sevda, bir yaşam biçimi benim için…

İsmetpaşa Stadyumuna ilk gittiği anı hiç unutmuyorum… Büyüklerin yanında yancı olarak stada sızmıştık. Merdivenleri çıktım. Yeşil bir güneş gibi parlıyordu, İsmetpaşa’nın çimleri…

Davullar, tezahüratlar, köfte ekmek kokusu…

Bildiğiniz vuruldum.

Ama en çok sahada tribünleri hop oturtup hop kaldıran Kocaelispor’a vuruldum.

Yeşil Siyah renklerin o gün bugün aşığıyım.

İzmit’in çocukları böyledir. Bir gün bir yerde yolu Kocaelispor’la kesişir ve bir daha bırakamaz.

GEÇİP GİDENLER ÇOK AMA BİZ BU KENTTE YAŞIYORUZ

Öyle dikkat çeken bir şehirde yaşamıyorduk.

Sorunumuz da çoktu.

Üniversite yıllarında şehre geri dönüşlerimde koku burunlarımıza gelince sınıf arkadaşlarım iğneleyici laflara başlardı:

-Senin şehre geldik hadi hazırlan…

Koku muhabbeti bitti ama şimdi de benzer küçümseyici laflar duymanız mümkün:

-İzmit mi? Hani şu İstanbul’a giderken içinden geçtiğimiz şehir mi?

Doğru!

Yıllarca bu şehrin içinden trenler geçti.
Şimdi her yerinden yollar geçiyor ve insanlar geçerken bakıyorlar şöyle bir…

Ama biz buradayız. Burada yaşıyoruz.

KOCAELİSPOR ORTAK DEĞERDİR

O geçenler görmese de içinde muhteşem güzellikler barındıran, artısı eksisinden çok fazla bir şehirde yaşıyoruz. İki denizi bir gölü, yeşili mavisi doyasıya yaşanacak bir şehirdeyiz.

Bizim ortak bir tarihimiz var. 28 Haziranı bilen, Üsküdar faciasını unutmayan, depremi yaşamış aynı acıları duymuş bir şehiriz biz.

İzmit…

Derince, Körfez Kartepe, Gölcük, Karamürsel, Başiskele, Kandıra…

Hatta batı yakası ilçelerimiz…

Ne Anadolu’dur ne de İstanbul…

Kendine has bir yerde yaşıyoruz.

Ve bizim ortak değerlerimizden biri de Kocaelispor. Şu çocuklarının İsmetpaşa’da sevdiği takım var ya, işte o…

SABREDECEĞİZ, BİRLİK OLACAĞIZ

Bugün Kocaelispor zor bir dönemden geçiyor. Efsanevi şekilde elde ettiğimiz şampiyonlukların üzerine psikolojisini yönetemediğimiz ve santrafor yokluğu yüzünden matematik olarak hak etmediğimiz bir tablo ile karşı karşıyayız.

Düşme potasının içindeyiz.

Önümüzde de ilk ikisi çok zor toplam 8 maç var.

10 yılı aşkın süredir çekilen cefanın karşılığını almışken tekrar yıkılma tehlikesi altındayız.

İşte bu yüzden dün Özgür Kocaeli “Ayağa Kalk Kocaeli” başlığıyla, eski başkanların birlik çağrılarıyla çıktı.

Engin Koyun’a öfke duyuyor olabilirsiniz ama erteleyeceksiniz.

Teknik kadroya kızabilirsiniz, 8 maç sabredeceksiniz.

Futbolcuları beğenmiyor olabilirsiniz, sezon sonunu bekleyeceksiniz.

Kocaelispor’un başarısızlığı üzerinden siyasi çıkar başta olmak üzere menfaat bekleyenlere prim vermeyeceksiniz. Bugün Kocaelispor düşse zil takıp oynayacak kadar sevineceklerin timsah gözyaşlarına inanmayacaksınız.

Sabredeceksiniz sabır…

BİZ SAHİP ÇIKABİLİRİZ

Önümüzde 8 maç var. Ligde kalıp kalmamak bizim elimizde. Ve ancak birlik olursak başarabiliriz.

Bu kentin en büyük talihsizliği, gelip geçenin seyrettiği şehir olmasıdır.

Biz hancıyız… Buradayız. Buralıyız. 

Ve iyi biliyorum, bu kentin insanları kendi göbeklerini kendileri kesmek zorunda.

Kocaelispor noktasında bu bilinç ve dayanışma duygusu ile hareket etmeliyiz.

Unutmayın: bu kentin değerlerine bu kentte yaşayanlar sahip çıkabilir.